Ka aking panahon bata pa lamang ay nagiging curious na ako sa anting-anting, agimat, mutya, mahika at sa mundo ng mga Espiritu tulad ng Engkanto. Madalas ko na ring naririnig ang salitang Tawas, Engkanto, Kulam, Barang at Gayuma.
Sa video na aking ibabahagi ay inyong matututunan at malalaman ang aking sariling Karanasan, Na-obserbahan at Napag-aral kung paano ba dapat simulan ang pagtahak sa landas ng Mahika, Misteryo at Kababalaghan.
Ano ang mga dapat tandaan at tamang gawin upang maiwasan ang kapahamakan at trauma.
Nang sa ganun tayo ay lubusang matanggap, kilalanin at maintindihan ng ating Pamilya, Kaibigan at Lipunan.
Para sa mga gustong pasukin at akapin ang mundong ito ay hayaan nyo akong gabayan kayo ng kaunti na maaaring makatulong sa inyo upang mas maging kapakipakinabang at ma-enjoy ang bawat karanasan na inyong matatagpuan sa bawat karunungang at kaalamanan na inyong madidiskubre at matututunan.
Ano ba ang mga ilan sa kadahilanan bakit ang mga Magickal Practitioner tulad ng Mangkukulam at Mambabarang ay kinakailangang itago ang kanilang nag-gagandahang mukha sa panahon ngayon?
Ito ba ay isang uri ng kanilang kaligtasan upang hindi mabalikan ng masamang Kulam na kanilang gagawin sa ibang Tao?
Ito ba ay makakapag dulot ng magandang resulta o epekto sa isang Magickal Practitioner?
Sa video na inyong mapapanood ay ating tatalakayin at pag-uusapan ang ilan sa mga posibleng dahilan ng pagtatago ng totoong identity ng isang Magickal Practitioner.
Sa video na inyong mapapanood ay Ang araw na kung saan kami ay bibisita sa puntod ni Nanay Raquel. Ina ni Apu Adman dahil matagal tagal narin kaming Hindi nakakabisita sa kanya sa sementeryo.
Bago kami dumerecho sa private cemetery na kung nasaan ang puntod ng nanay ni apu ay dumaan muna kami sa Unang sementeryo dahil ito ang Unang madadaanan bale tatlong sementeryo ito, dalawang public at isang private cemetery dito sa San Jose del Monte Bulacan at nasa dulo o pangatlo ang private cemetery.
Sa pagdaan namin ni Apu sa Unang sementeryo ay nagbigay galang kami dito sa pamamagitan ng pagbibigay ng mga alay na alak, sigarilyo, kandila at bulakalak. Ang makikita ninyo sa video ay Ang malaking krus na kung saan lage kami nagaalay dati at ilang taon narin ang nakakalipas at ngayon lang ulit kami nakapag alay dito.
Ang ilalim ng krus sa video ay Ang Lugar kung saan inilalagay ang mga halo-halong buto na marahil ay kinalimutan na at sadyang pinabayaan dahil sa walang kakayahan na mapanatili ang kanilang upa sa nitso.
Sa video na ito ay ibinahagi namin ni Apu Adman ang katuruan at paniniwala bilang isang Luntiang Aghama kung paano makipag workout sa ating mga Ninuno. Kung paano magbigay ng alay sa mga Anito at kung paano gamitin ang sementeryo upang makipag ugnayan sa mga Kaluluwa at Espiritu.
Ang pagiging “BABAYLAN” ay isang titulo na pinaghihirapan at ito ay iginagawad ng isang community o tribu na kanyang kinabibilangan. Kaya ang pagiging BABAYLAN ay may kaakibat na mabigat na responsibilidad sa kanyang sinasakupan. Hindi mo basta basta pwedeng gamitin ang titulong Babaylan sa pansariling kagustuhan at pansariling hangarin o kapakanan.
Subalit sa panahon pang kasalukuyan at modernong panahon. Ang Kahalagahan at kasagraduhan ng titulong “BABAYLAN” ay unti-unting nawawala at hindi na pinapahalagahan ng tama. Sa kadahilanang nagagamit at ginagamit na lamang ng pabasta-basta. Ang ilan ay ginagamit bilang Pangalan ng kanilang negosyo o ‘di kaya ay tawag sa isang organisasyon o samahan. Ang karamihan naman ay ginagamit na titulo pang sarili dahil sa naisipan lamang at nagandahan sa kadahilanang malakas ang dating ng salitang “Babaylan” o di kaya dahil sa ito ay nauuso.
Bilang pag respeto sa titulong Babaylan at sa mga tunay na Babaylan ng bawat tribu na nagpakahirap ng ilang taon upang makuha ang titulo ng pagiging isang ganap na babaylan ay aming tinatawag ang aming sarili bilang isang “BINABAYLAN”.
Ang salitang “binabaylan” ang ginagamit ng Luntiang Aghama bilang katawagan sa kanyang mga Pari.
Ang kahulugan din ng “binabaylan” ay Ang pag baybay o pagtahak na muli sa landas ng pagiging isang tunay at ganap na “Babaylan”, dahil ang mga Babaylan ay nagsisilbing mediator o tulay para sa mundo ng pisikal at sa mundo ng espiritwal. Ang mga Babaylan ang tagapag panatili ng kaayusan at kapayapaan ng dalawang mundong ito. Sila din ang nakikipag ugnayan o nakikipagusap sa ating mga Anito, Diwata at maging sa mga Engkanto at ang s’yang tagapag ingat ng karunungan, kaalaman at kapangyarihan ng mga ito.
Kaya bilang binabaylan tungkulin nating huwag tuluyang makalimutan, maibalik at mapanatili ang kanilang nasimulang mga gawain, paninilawa at ang kanilang mga ipinaglalaban sa isip, sa salita at sa gawa.
Sa tulong ng Luntiang Aghama at sa kanyang katuruan ang bawat Pari o kanyang binabaylan ay kanyang hinuhubog at hinuhulma upang mag taglay ng kakayahang manggamot (healer), maging isang tagapagturo (teacher), maging isang taga pamuno (leader), maging isang sisidlan at daluyan ng kapangyarihan (mystic) at maging isang tagapagtanggol (warrior).
Bilang isang Pilipino tayo ay nagmula sa Lahi ng mga Babaylan. Ang dugong nananalaytay sa atin ay ang dugong Babaylan. Kaya kung ano mang hiwaga, misteryo o kababalaghan na ating matutuklasan sa ating sarili o makikita sa ibang tao ay hindi natin ito dapat katakutan bagkus ay mas lalo natin itong tuklasin at alamin. Upang sa ganun ay atin itong mayakap ng buong-buo sa isip, sa salita at sa gawa.
SiAdTala 